งานที่ชอบไม่จำเป็นต้องเลี้ยงชีพ
ความเป็นจริงที่รับได้เมื่อโตขึ้น
ประเด็นนี้ทาง ออฟฟิศ 0.4 เองเคยคุยกับพี่น้องพ้องเพื่อนอยู่บ่อยครั้ง และบทสรุปที่ได้ในช่วงแรกคือการพยายามแล้วพยายามเล่าในการอยากทำงานที่ชอบให้เป็นงานหลัก แบบเลี้ยงชีพได้ แต่แล้วก็ค้นพบองค์ประกอบของความจริงบางอย่างว่า มันมีหลายปัจจัยที่พาเราไปไม่ถึง เช่น
– ความนิยมของอาชีพกับตลาดแรงงาน
– อาชีพที่ชอบกับขนาดของอุตสาหกรรม
– เม็ดเงินกับอุตสาหกรรม
– พื้นที่กับความเจริญที่ยังไปไม่ถึง
จนกระทั่งเมื่อชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมามากขึ้นก็พบว่า จริงๆ แล้ว เราสามารถทำงานที่ชอบเป็นอาชีพหลักได้ ถ้าสัมภาระชีวิตไม่มากจนเกินไป เช่น ภาระค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ตัวเราเอง หรือการดูแลคู่ชีวิตและครอบครัว
ซึ่งเราก็ต้องยอมรับว่า สัมภาระเหล่านี้ส่งผลต่อการตัดสินใจในการเลือกอาชีพไม่น้อยเลย และทำให้เราพบว่า การทำงานที่ไม่ได้ชอบ แต่ใช้ความรับผิดชอบมาเป็นแกนหลักอีกแกนหนึ่ง ก็สามารถทำควบคู่ไปได้ด้วยเหมือนกัน
มีงานที่หล่อเลี้ยงชีพ
มีงานที่หล่อเลี้ยงความชอบ
ทั้งสองอย่างแบบนี้ก็สามารถทำควบคู่กันไปได้ในพื้นที่ของเวลาอย่างหลังเลิกงานหรือในวันหยุดก็พอได้
ความจริงที่คาดว่าจะโหดร้ายในช่วงแรก มันอาจจะเจ็บปวดอยู่หน่อย แต่ถ้าค่อย ๆ หาหนทางเริ่มต้นจากโจทย์คือ ไม่ทิ้งงานที่ชอบ แต่พยายามหาพื้นที่ในชีวิตเพื่อรักษาให้มันยังคงอยู่ได้ ก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ยังรักษาความชอบและความฝันเอาไว้ เพื่อเป็นพื้นที่ที่ปลอดภัยทางจิตใจในวันที่เราเหนื่อยล้าจากงานเลี้ยงชีพได้เหมือนกัน
งานที่ชอบไม่จำเป็นต้องเลี้ยงชีพ
จึงเป็นความจริงที่รับได้เมื่อโตขึ้น…
Podcaster : ออฟฟิศ 0.4
Writer : สิ่งที่เจ้านายไม่เคยบอก / เปิดเทอมใหญ่วัยทำงาน / เป็นคนที่ใช่ในงานที่ชอบ / นี่เงินเดือนหรือเงินทอน