การเป็นคนชอบช่วยเหลือผู้อื่นเป็นเรื่องที่โอเค
แต่จะเริ่มไม่โอเค ถ้ามันมากจนเราเดือดร้อน
จากประสบการณ์นั้น เราเคยเห็นคนทำงานที่มีน้ำใจเกินร้อย ซึ่งแน่นอนว่ามันช่วยให้เกิดบรรยากาศที่ดีในการร่วมงาน ก็คือ คนที่มาขอความช่วยเหลือ หรืออยากจะเข้ามาปรึกษา ไม่เกิดความเกร็งและความกลัว ทำให้การทำงานเกิดความลื่นไหลได้ง่าย
แต่ในอีกมุมหนึ่งการเป็นคนที่ชอบช่วยเหลือมากจนเกินไป จนรู้สึกได้ว่าเป็นคนปฎิเสธคนไม่เป็น ก็เป็นอีกหนึ่งข้อเสียที่ทำให้คนที่ชอบฉวยโอกาสจากจุดอ่อนตรงนี้ได้เช่นกัน
ซึ่งเราเชื่อว่ามีคนลักษณะนี้อยู่ในทุกองค์กร
คำถามคือ แล้วการไม่ปฏิเสธกับการคิดจะปฏิเสธควรมีวิธีในการเลือกใช้อย่างไรบ้าง
กรณีถ้าเราเป็นน้องใหม่ในองค์กรที่เพิ่งเข้ามา การตอบรับไว้ก่อนเชื่อว่าคงเป็นสัญชาตญาณในการเรียนรู้ทั้งระบบการทำงาน ผู้คน และยินดีที่จะเปิดโอกาสมากกว่าที่จะปฏิเสธก่อน หลังจากนั้นการเรียนรู้จะเริ่มขึ้นจากครั้งแรก ว่าครั้งต่อไปควรทำจะตัดสินใจอย่างไร
ส่วนกรณีที่เราเป็นคนที่มีประสบการณ์แล้ว เชื่อว่าจะมีทักษะการเจรจาและการปฏิเสธอยู่เแล้ว เช่น การเลี่ยงงานนี้ไม่ได้เกี่ยวกับเราโดยตรง มีงานอื่นที่ต้องรับผิดชอบก่อน
แต่หลายครั้งการไม่ปฏิเสธก็มาจากความสัมพันธ์ที่นอกเหนือจากเรื่องของงาน จึงยอมรับที่จะช่วยเหลือในแบบคนกันเอง
Podcaster : ออฟฟิศ 0.4
Writer : สิ่งที่เจ้านายไม่เคยบอก / เปิดเทอมใหญ่วัยทำงาน / เป็นคนที่ใช่ในงานที่ชอบ / นี่เงินเดือนหรือเงินทอน