ต้นทุนชีวิตที่ดี…
เกิดจากข้อผิดพลาดที่ได้เรียนรู้
—
1
วันก่อนตอนที่นั่งอัดพอสคาสท์รายการ ออฟฟิศ 0.4 มีวลีหนึ่งที่น้องโอมพูดขึ้นมาว่า “กว่าจะมีวันนี้ ต้องสะสมต้นทุนชีวิตมาเท่าไร”
วลีนี้ทำให้ผมนึกถึงประสบการณ์ที่ผ่านมาในชีวิตของตัวเอง การมีต้นทุนชีวิตให้สะสมนั้น มันต้องเรียนรู้จากการเปลี่ยนผ่านของประสบการณ์ไปเรื่อยๆ
ถ้าวันนี้เรารู้สึกว่าชีวิตเราดีกว่าเดิม
ย่อมแปลว่าความเลวร้ายเสริมให้เราแข็งแกร่งขึ้น
2
ความผิดพลาดในชีวิตไม่ใช่เรื่องแปลก เราทุกคนล้วนแต่เคยทำผิดพลาดในชีวิตมาไม่มากก็น้อย เพียงแต่เราเรียนรู้จากมันได้แค่ไหน และอะไรที่หลอมรวมให้เราก้าวผ่านมาเป็นคนใหม่ได้บ้าง
ประโยคนี้เป็นคำพูดที่ดี เพียงแต่ว่าในชีวิตจริงของคนเรานั้น การเปลี่ยนและก้าวผ่านเป็นคนใหม่ที่ดีกว่าเก่า มักจะเป็นการที่เราทึกทักเองว่าเราสลัดตัวตนที่ไม่ดีออกไปได้
แต่ความจริงคือเราอาจจะเข้าใจตัวเองผิดไป
เราไม่ได้เปลี่ยนอะไรได้มากขนาดนั้น
และทุกวันนี้เรายังทำผิดซ้ำๆเหมือนเก่าอยู่ดี
3
ต้นทุนชีวิตและความผิดพลาด ดูคล้ายมีความสัมพันธ์อย่างที่กล่าวมา เรียนรู้ ต่อสู้ ก้าวผ่าน ประสบการณ์ หลอมรวมการเปลี่ยนเป็นคนใหม่ที่ดีกว่าเก่า (หรือต่อให้ไม่ดีกว่าเก่า เราก็พอใจอยู่ดี)
เพียงแต่ถ้ามองในมุมกลับ ต้นทุนชีวิตนั้นคือการเอาตัวเองเข้าไปแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับคนอื่น และความผิดพลาดนั้นอยู่ที่การยอมรับจากภายในของตัวเราเอง
และเอาเข้าจริงแล้ว เราอาจจะไม่จำเป็นต้องมีประสบการณ์มาก หรือเรียนรู้อะไรมาก หากเราทำความเข้าใจกับตัวเองว่า จริงๆแล้วเราต้องการอะไร หรือภายในนั้นรู้สึกอย่างไรแท้จริง
และนั่นทำให้ต้นทุนชีวิตและการเรียนรู้
กลายเป็นสิ่งที่ไม่มีความหมายอีกต่อไป
พรี่หนอม หรือ แท็กซ์-บัก-หนอม เจ้าของ บล็อกภาษีข้างถนน ผู้สนใจทำให้การทำงานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต แต่มักแอบคิดเสมอว่าชีวิตเราควรมีอะไรมากกว่าการทำงาน จึงเป็นที่มาของบทความในออฟฟิศ 0.4 กับคอลัมน์ชื่อ “สิ่งที่คนทำงานไม่เคยบอก”