ทำงานฟรีแลนซ์หรืองานประจำแบบไหนจะรุ่งกว่า

ผมได้รับคำถามนี้ตอนเข้าร่วมงานเสวนาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เป็นคำถามที่น่าสนใจไม่น้อย เพราะจากประสบการณ์ผมเคยได้รับคำแนะนำจากผู้หลักผู้ใหญ่ที่คอยเชียร์ให้เข้าไปทำงานตามที่เขาแนะนำว่ามั่นคงและมีโอกาสเติบโตสูง ส่วนโลกของฟรีแลนซ์นั้นก็เคยได้รับความนิยมมากๆ อยู่ช่วงหนึ่ง จนกลายเป็นความฝันของเด็กใกล้จบใหม่อีกหลายๆ คน ด้วยเงื่อนไขที่สามารถใช้ชีวิตทำงานได้อย่างอิสระ

คำถามที่ตั้งขึ้นนี้จึงถูกผมคายคำตอบแบบไม่มีผิดมีถูก เรียกได้ว่าเป็นเพียงข้อคิดเห็นจากประสบการณ์ที่ผ่านมาผสมกับสถานการณ์ในช่วงโควิดที่เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้เลย

ผมตอบคำถามนี้ไปว่าสถานะการทำงานทั้ง 2 อย่างนี้รุ่งทั้งคู่ ตอบเหมือนเอากำปั้นทุบดินเสียอย่างนั้น แต่เป็นคำตอบที่ตอบจากใจจริง หากเราตั้งใจและมุ่งมั่นที่จะเติบโตในสายอาชีพที่เราจะทำ ตัวอย่างก็มีให้เห็นอยู่ทั่วไปว่าการประสบความสำเร็จในโลกการทำงานมีมากมายและไม่ได้มีสถานะงานประจำหรือไม่ประจำมาชี้วัด

แต่สิ่งหนึ่งที่ทั้งฟรีแลนซ์และคนทำงานประจำจะต้องมีเหมือนกันนั้นคือ เงื่อนไขในการรอคอยความรุ่งเรืองในอาชีพ ใช่ครับ ไม่มีอาชีพไหนที่จะอิสระตามที่เราฝันไว้ร้อยเปอร์เซ็นต์ ยิ่งเป็นฟรีแลนซ์ยิ่งต้องรัดกุม มีวินัย และตั้งใจทำงานให้มีคุณภาพตามมาตรฐานอย่างสม่ำเสมอ เพราะรายได้ที่เข้ามาไม่ได้เข้ามาตามระบบเหมือนมนุษย์เงินเดือน นั่นทำให้พอเราทำงานไปสักพักเราจะรู้ว่าคนทำฟรีแลนซ์ในระยะยาวนับได้ว่าเป็นคนเก่งที่มีวินัยพอสมควร เผลอๆ มีวินัยมากกว่าคนทำงานประจำเสียด้วยซ้ำ

ส่วนคนทำงานประจำก็จำเป็นที่จะต้องไม่ประมาทต่อระบบความมั่นคงของบริษัท เพราะตั้งแต่เริ่มเข้าสู่ยุคโควิด-19 โลกการทำงานประจำก็ไม่มั่นคงอีกต่อไป ขนาดอาชีพที่หลับตาคิดว่าว่างงานอย่างนักบินยังเกิดขึ้นแล้ว งานปฏิบัติการระดับกลางและสูงของคนส่วนใหญ่จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะเกิดขึ้นได้เสมอ สถานการณ์จึงบีบให้เราจำเป็นต้องเป็นนักเรียนรู้ ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องเหนื่อยขึ้น จากการแข่งขันทั้งจากภายในและภายนอกกันอย่างดุเดือดเลยทีเดียว

เกมของความสำเร็จรุ่งเรืองในอาชีพการงาน จึงเป็นเกมระยะยาวของแต่ละอาชีพที่ต้องอ่านเกมตลาดงาน และคอยปรับตัว เปลี่ยนแปลง เพื่อให้ตลาด นายจ้าง นายทุน มีความต้องการต่อสิ่งที่พวกเขาเรียกหาอย่างสอดคล้องกันเสมอ

ส่วนความรุ่งเรืองนั้น ขอให้เวลาเป็นคำตอบกับสถานการณ์ที่ผันผวนในโลกการทำงานในยามนี้จะดีกว่า