ทำอย่างไรเราถึงจะมีอิสรภาพในการทำงาน

อิสรภาพต่อเป้าหมายที่วางไว้ในชีวิตมันมีองค์ประกอบซับซ้อนมากมายนะครับ เช่น อัตราความตั้งใจ ระยะเวลา ทุน และอื่นๆ หากถามตรงนี้ว่าอะไรคือปัจจัยที่สำคัญที่สุดในยุคที่โลกหมุนเร็วจนเราแทบจะวิ่งตามไม่ทัน โดยส่วนตัวคิดว่าเป็นเรื่องของเวลาครับที่เป็นทรัพย์สินที่เรามีโอกาสครอบครองและควรใช้สอยให้แต่ละวันเกิดประสิทธิภาพมากที่สุด

มีคำเขียนหนึ่งของ Greg Mckeown ผู้เขียนหนังสือ Essentialism ที่เขียนไว้ว่า

“เมื่อไหร่ก็ตามที่เราสละการเลือกของตัวเอง คนอื่นก็จะเข้ามาเลือกให้เรา”

เป็นประโยคสั้นๆ แต่ดึงสติต่อการใช้เวลาในชีวิตได้อย่างทะลุมากครับ ประโยคดังกล่าวกำลังเตือนให้เราต้องหัดออกแบบหรือวางแผนเพื่อที่จะได้เป็นเจ้าของชีวิตตัวเองอย่างที่เราใฝ่ฝัน

หลายคนอยากทำงานในฝัน แต่งานในฝันบางงานไม่สามารถดำรงอยู่ได้ท่ามกลางค่าครองชีพที่สูงเกินไป จึงจำใจต้องทำงานบางอย่างเพื่อเอาตัวรอดและกลับมาทำงานที่ชอบในยามค่ำคืน และก็ตื่นเช้าเพื่อเอาตัวรอดในยามกลางวัน จากนั้นก็กลับมารักษาความฝันในยามค่ำคืนไปเรื่อยๆ ซึ่งวงจรแบบนี้ก็ทำให้ย้อนกลับไปยังคำที่ Greg Mekeown เขียนไว้ในหนังสือนั่นแล

อยากทำงานที่ตัวเองรัก ใครๆ ก็อยากทำ แน่นอนว่าหากคุณไม่ได้เกิดมาในตระกูลที่ร่ำรวยที่อยากจะทำอะไรก็ได้ทำ เป็นอะไรก็ได้เป็น แน่นอนว่าทางเลือกของเราจึงแคบและน้อยกว่า

แต่ใช่ว่าโลกนี้จะไม่เปิดโอกาสให้แก่คนพยายามที่จะสร้างทางเลือกเป็นของตัวเองเลย เพียงแต่เราต้องใช้ทุนทรัพย์ด้านเวลาและความพยายามเข้าแลกอย่างให้คุ้มค่ามากที่สุด

ความคุ้มค่านั่นอาจจะยังไม่ต้องไปวัดด้วยผลลัพธ์หรอกครับ แต่อาจเริ่มต้นด้วยคำถามง่ายๆ ว่า หลังเลิกงานวันนี้เราควรจะทำอะไรต่อเพื่อเป้าหมายของเรา

เราอยากมีอิสรภาพทางด้านการเงิน เราควรกลับไปทำบัญชี อ่านหนังสือ ศึกษาการลงทุนไหม

เราอยากเป็นนักเขียน เราควรหาหนังสือมาอ่านหรือเขียนสักบทสองบททุกๆ วัน

เราอยากเป็นนักพูด เราควรหาเรื่องอะไรมาซ้อมดี

เราอยากเป็นนักการตลาดที่ดี เราจะหาเคสอะไรที่น่าสนใจมาศึกษาเพิ่มเติมดี ฯลฯ

อะไรที่ได้มายากเย็นก็มักจะมีค่าที่อาจวัดไม่ได้จากตัวเลขของรายได้โดยทันทีหรอกครับ แต่มันจะเป็นการสั่งสมประสบการณ์ที่บางสถานการณ์อาจบังคับให้สมองเราคว้าหาออกมาใช้แก้ไขให้เกิดจุดเปลี่ยนต่อทางเลือกในชีวิตก็ได้นะ

จุดเปลี่ยนต่อทางเลือกอย่างมีอิสรภาพในการได้ทำงานที่ชอบ ไม่สามารถเกิดได้ทันที เพราะคำว่าจุดเปลี่ยนในทางเลือกนั้น เราต้องค่อยๆ ปะติดปะต่อจุดแต่ละจุดไปเรื่อยๆ

เมื่อมันยาวและแข็งแรงมากพอ วันนั้นเราจะเห็นทางของเราและสิทธิในการเลือกของผู้อื่นที่ลดน้อยลง แต่ยังคงต้องมีอยู่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เพราะโลกยังต้องคอกเน็กกันอย่างทั่วถึงครับ