บทเรียนสำคัญจากครูใหญ่ Tushman จากภาพยนตร์ Wonder

Wonder คือภาพยนตร์ที่ถูกสร้างจากหนังสือที่เขียนโดย อาร์.เจ.ปาราซิโอ และถูกกำกับและร่วมเขียนบทโดย Stephen Chbosky ซึ่งมีประสบการณ์ร่วมเขียนบทอย่าง The Perk of Being Wallflower และ Beauty and the Beast มาแล้ว ซึ่งทั้งสองแนวดูเป็นประสบการณ์ที่เหมาะสมในการประกอบร่างภาพยนตร์ Wonder ให้เกิดความอบอุ่นในหัวใจคนดูเป็นอย่างมาก

Wonder คือเรื่องราวของ Auggie  หรือ August Pullman เด็กชายวัย 9 ขวบเศษที่เกิดมาด้วยยีนอันผิดปรกติตั้งแต่กำเนิดทำให้เขามีหน้าตาที่แปลกประหลาดกว่าเด็กทั่วไป จนเกิดความไม่มั่นใจในการอยู่ร่วมกับผู้อื่นเป็นพื้นฐาน ทำให้ครอบครัวของ Auggie ตัดสินใจที่จะให้เขาเรียนแบบ Home School แทน

จนกระทั่งเขาเข้าสู่ระดับเกรด 5 Isabel หรือ คุณแม่ของ Auggie ตัดสินใจให้เขาเข้าสู่ระบบการศึกษาที่โรงเรียนอย่างจริงจัง เพื่อให้เขาได้ปรับชีวิตในการอยู่ร่วมกับสังคมภายนอกมากขึ้น แน่นอนว่า Auggie ไม่มีความมั่นใจ และนอนไม่หลับก่อนวันเปิดเทอมวันแรก ซึ่งแม่ของเขาก็ได้ให้เขาไปที่โรงเรียนก่อนวันเปิดเทอมเพื่อทำคามคุ้นเคยกับบรรยากาศและสถานที่ก่อน และคนแรกที่ Auggie เจอที่โรงเรียนก็คือ ครูใหญ่ Tushman ที่น่ารักและมีทัศนติที่ดี และวิธีการทำให้ Auggie รู้สึกสบายใจอีกด้วย

ตลอดทั้งเรื่อง Auggie ต้องต่อสู้กับคำล้อเลียนและพฤติกรรมบูลลี่ต่าง ๆ นา ๆ จากเพื่อนรอบตัว รวมถึงทัศนคติของตัวเองที่ต้องอยู่กับหน้าตาที่แปลกประหลาดกว่าคนทั่วไป แต่ครอบครัวคือแหล่งพลังใจที่ทำให้เขาค่อย ๆ ทำความเข้าใจ ยอมรับ และเชื่อมั่นในความแตกต่างของตัวเอง

ประโยคหนึ่งที่ Isabel (จูเลีย โรเบิร์ต) สอน Auggie ได้อย่างน่ารักมาก เธอบอกว่า “ลูกเป็นคนน่ารัก เพียงแต่คนที่ล้อเลียน เขาไม่ได้รู้จักตัวตนของลูกทั้งหมดเท่านั้น” ครอบครัวจึงเป็นพื้นที่พักผ่อนและเยียวยาชีวิตที่สำคัญจริง ๆ และจนแล้วจนรอด Auggie และเพื่อนรอบตัวก็สามารถยอมรับในความแตกต่างซึ่งกันและกันได้อย่างอบอุ่นหัวใจ

แต่ความพิเศษที่ชื่นชอบโดยส่วนตัว คือบทความของ ครูใหญ่ Tushman บุคคลที่ Auggie เจอที่โรงเรียนคนแรก เพราะครูใหญ่เป็นคนออกมายืนต้อนรับ Auggie ด้วยตัวเอง แถมยังมีวิธีการแนะนำตัวติดตลกให้ Auggie ได้ผ่อนคลายก่อนจะต้องมาเรียนอีกด้วย นั่นเพราะครูใหญ่รู้ข้อมูลของ Auggie มาก่อน นี่เป็นจุดแรกที่ตัวละครแสนธรรมดา แต่กลับซ่อนภาวะผู้นำและความรับผิดชอบที่อยู่ในรายละเอียดมากมายในซีนแรก ๆ ของภาพยนตร์เรื่องนี้

ส่วนซีนต่อมาที่ประทับใจครูใหญ่ Tushman นั่นคือ การเชิญผู้ปกครองของ Julian หนึ่งในเด็กแสบที่ชอบแกล้งและบูลลี่ Auggie อยู่เป็นประจำ และคราวนี้เป็นการเตือนครั้งใหญ่ เพราะ Julian ได้มีการวาดรูปเพื่อบูลลี่หน้าตาของ Auggie แถมยังลบรูป Auggie ที่ถ่ายรูปหมู่ออกจากภาพอีกต่างหาก สุดท้ายครูใหญ่ให้พักการเรียน 2 วัน พร้อมกับเหตุผลจากพฤติกรรมดังกล่าว จนพ่อแม่ของ Julian ไม่พอใจและต้องการย้ายลูกไปเรียนที่อื่น บทเรียนที่ครูใหญ่ Tushman สอน Julian เอาไว้ได้อย่างน่าคิดไว้ว่า

“Auggie ไม่มีทางที่เขาจะมีรูปลักษณ์ที่ปกติได้ แต่ตัวเราเองสามารถเลือกได้นิ ว่าจะมอง Auggie แบบไหน”

นี่คือ ทัศนคติที่ครูใหญ่ Tushman ฝากทิ้งท้ายไว้ให้ Julian ที่อยู่ในช่วงเติบโตสู่การเป็นผู้ใหญ่ใหญ่ในอนาคต ก่อนที่ Julian จะเดินจากไป เขาขอโทษกับสิ่งที่ทำลงไปกับ Auggie ด้วยแววตาที่สำนึกผิดอย่างแท้จริง

ส่วนฉากสำคัญ คือ ฉากจบของภาพยนตร์เรื่องนี้ นั่นคือ วันสำเร็จการศึกษาของนักเรียน เกรด 5 ครูใหญ่ Tushman ขึ้นมากล่าวแสดงความยินดีแก่นักเรียนในห้องประชุม และบอกว่าการเติบโตของนักเรียนในปีที่ผ่านมา มีนักเรียนที่ต้องก้าวผ่านการต่อสู้กับจิตใจ การถูกล้อเลียน และอื่น ๆ อีกมากมาย ครูใหญ่เลยสร้างรางวัลส่วนตัวขึ้นมาเป็นครั้งแรก นั่นคือ รางวัลแห่งการก้าวข้ามอุปสรรคด้วยใจของตัวเอง และคนที่ครูใหญ่จะมอบให้นั่นคือ Auggie Pullman เด็กชายที่เคยถูกรังเกียจ ล้อเลียนมากที่สุดคนหนึ่งในโรงเรียน ที่กลายเป็นคนที่เพื่อนรอบข้างชื่นชอบและยอมรับในตัวเขามากที่สุดคนหนึ่ง

บทบาทของครูใหญ่ Tushman บอกกับเราว่า การมีอำนาจอย่างเดียวในการปกครองนั้นไม่เพียงพอที่จะรดน้ำในใจผู้คนให้เติบโตไปได้อย่างเดียว แต่ต้องหัดสังเกต เข้าใจ และมีความยุติธรรม เพื่อปกป้องรักษา ความแตกต่างที่ดีไม่ให้กลายพันธ์จนเป็นสิ่งที่เลวร้ายด้วยความถ่อมตัว จริงใจ จริงจัง และสร้างกำลังใจต่อการอยู่ร่วมกันได้อย่างเข้าอกเข้าใจได้มากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในยุคนี้ที่ความแตกต่างในรายละเอียดมีมากมายกันเหลือเกิน

ไม่ว่าจะที่แห่งนั้นจะเป็นโรงเรียน หรือที่ทำงานก็ตามที..