ระบบก็เอาไม่อยู่ถึงเวลาแล้วที่เราต้องพึ่งตัวเองมากขึ้น

ทกครั้งที่มีข่าวประกาศการปิดตัวของบริษัทหรืออุตสาหกรรมเก่านั้น นับเป็นสัญญาณที่เตือนภัยแก่คนทำงานอย่างเราเป็นอย่างยิ่งว่า การทำงานอยู่ในองค์กรที่มีฐานการผลิตขนาดใหญ่ก็ไม่ได้การันตีความแน่นอนต่อชีวิตแต่อย่างใด โดยเฉพาะกลุ่มพนักงานที่มีโอกาสเข้าข่ายการถูกระบบเทคโนโลยีเข้ามาแทรกแซงทักษะปฏิบัติได้ในอนาคตอันใกล้

Mindset ต่อการตบเท้าเข้าไปนั่งทำงานในองค์กรใหญ่ๆ เพื่อเล็งเอาสวัสดิการและความั่นคงแค่นั้นคงไม่เพียงพอต่อการปกป้องความมั่นคงในระยะยาวของชีวิตการทำงานอีกต่อไปแล้ว สิ่งหนึ่งที่เตือนตัวเองและผู้อื่นได้นั้น มีเพียงคำว่า “เรียนรู้” เท่านั้น

เพราะการเรียนรู้ต่อสิ่งใหม่ไม่ว่าจะเป็นเทรนด์ สภาพแวดล้อม สภาพตลาด และความจำเป็นของทักษะในอนาคต อาจทำให้เรามีทางรอด เมื่อแบบนี้มาแล้วทำให้นึกถึงข้อชวนคิดของ Dave Evans ผู้ร่วมเขียนหนังสือ Designing Your Life ครับ

มีบทหนึ่งในหนังสือเล่มนี้ที่เดฟเขียนถึงการตั้งคำถามต่อการทำงานของตัวเองได้อย่างน่าคิด และผมคิดว่ามันเหมาะเจาะพอดิบพอดีที่จะนำมาเหล่ากับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นของเทสโกโลตัสครับ

เดฟเล่าว่าชีวิตเราควรมีเส้นทางสามแบบ ถามว่าสามแบบอย่างไร เดฟชวนตั้งคำถามครับว่า

ชีวิตที่หนึ่ง คือ สิ่งที่คุณทำอยู่

นั่นคือ งานปัจจุบันที่คุณกำลังทำอยู่นั่นเอง ทำให้ดีที่สุดและหาทางพัฒนาอยู่เสมอ

ชีวิตที่สอง คือ สิ่งที่คุณจะทำหากชีวิตในข้อที่หนึ่งหายไป

การที่เดฟชวนตั้งคำถามข้อนี้ ถึงแม้ว่าจะดูเสี่ยงไปสักหน่อย แต่เราจำเป็นต้องตั้งคำถามเพื่อหาคำตอบต่อการลดความเสี่ยงในชีวิตของตัวเองพอสมควร เดฟบอกว่าการจินตนาการว่าชีวิตข้อแรกหายไป จะทำให้เราพยายามหาทางออกสำรองให้แก่ชีวิตได้อย่างไม่ประชันชิด ซึ่งข้อนี้ผมคิดว่าสำคัญมากๆ สำหรับคนทำงานทุกคนครับ

ชีวิตที่สาม คือ สิ่งที่เราอยากทำ หากไม่ต้องสนใจเรื่องเงินทองและภาพลักษณ์อีกต่อไป

ข้อนี้เป็นอีกขั้นหนึ่งที่ผมเชื่อว่าเบื้องหลังของชีวิตไม่ต้องวิตกกังวลต่อเรื่องปากท้องแล้วเท่าไหร่ การคิดจะลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างตามอำเภอใจจึงเป็นไปได้สมดั่งใจ แต่ก็ลองคิดไว้ก็ไม่เสียหายครับ อย่างผมเอง จริงๆ ก็อยากเป็นนักเขียนนะ แต่มีหลายสิ่งที่เป็นแบบเต็มๆ ไม่ได้ เพราะภาระเยอะเหลือเกิน ฮาๆ

เรื่องทั้งหมดนี้อยากจะบอกว่าโลกมันหมุนเร็วกว่าอดีตเยอะมากๆ ครับ เวลาผ่านไป 1 ปี ในอดีต กับ 1 ปี ในปัจจุบัน มันเกิดการเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนผ่านกันแบบคนละโลกเลย ฉะนั้นการเตรียมความพร้อมตั้งแต่เรื่องของ Mind Set และ Perspective ด้านการทำงานและการออกแบบชีวิตของตัวจึงควรผันแปรไปด้วยกับโลกเสมอเลยครับ

จริงๆ อาจจะเรียกได้ว่าบางอุตสาหกรรมได้เข้าสู่หมดยุคการผูกขาดแบบที่เคยเป็นมาก่อน เมื่อเป็นเช่นนั้นคนทำงานก็ห้ามฝากฝั่งชีวิตไว้ที่บริษัทหรือองค์กรแล้ว นี่เป็นยุคที่คำสอนว่า ‘ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน’ มีความชัดเจนและเข้มข้นที่สุดครับ

อย่างที่เดฟบอกไว้ในหนังสือ จริงๆ ทางเลือกในชีวิตมีมากมาย แต่น่าเสียดายเวลาเรากลับมีน้อย การวางแผนชีวิตการงานด้วยการตั้งคำถามต่อสิ่งที่เดฟเขียนไว้ในหนังสือ น่าจะมีประโยชน์กับผู้อ่านวัยทำงานทุกๆ ท่านครับ

อย่าลืมติดตาม PODCAST ออฟฟิศ 0.4

SPOTIFY : https://spoti.fi/38KKW19

APPLE : https://apple.co/2TXdzUr

SOUNDCLOUND : http://bit.ly/OFFICE04TH-SC

YOUTUBE : http://bit.ly/OFFiCE04TH-YT

PODBEAN : https://office04th.podbean.com/