ความสมบูรณ์ของการทำงานนั้น ใช่ว่าจะได้มาโดยง่ายนะครับ เพราะความสมบูรณ์แบบของงานบางงาน จำเป็นต้องอาศัยเวลา ความเชี่ยวชาญ ประสบการณ์ และอื่นๆ อีกมากมายค่อยๆ มาประกอบกันคล้ายจิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญที่ต้องมารวมกันเท่านั้นถึงจะเห็นภาพที่ชัดเจนและสมบูรณ์
ทุกครั้งที่เกิดความผิดพลาด ผมมักคิดแบบนี้เสมอว่า ความผิดพลาดนี้กำลังสร้างจิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญสำหรับการนำไปต่อกับการทำงานในอนาคต เพื่อให้ภาพมันสมบูรณ์ยิ่งขึ้นๆ ถึงแม้ว่าเราจะไม่อยากให้ความผิดพลาดมันเกิดขึ้นก็ตามที
ซึ่งการมองโลกในแง่ดีกับปัญหาที่เกิดขึ้นก็เป็นการปลอบใจตัวเองที่ควรนำมาใช้บ้างในบางเวลา ส่วนการมองโลกในแง่ร้ายก็ถือเป็นการเข้มงวดและตรวจสอบตัวเองมากยิ่งขึ้น เพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาดซ้ำซ้อน
หากถามว่าผมชอบหยิบการมองโลกแบบไหนมาก่อน ส่วนตัวแล้วคือการลงโทษตัวเอง เคี่ยวกรำตัวเองให้รู้ตัวว่าเราผิดพลาดเพราะอะไร และอะไรจะทำให้เราผิดพลาดอีก ฟังดูเหมือนเป็นคนโหดร้ายกับตัวเอง แต่ความทรงจำที่โหดร้ายน่าจะเตือนความทรงจำของเราได้ชัดเจนกว่า อย่าน้อยก็ลดความประมาทออกไปได้ เราจะได้ไม่เสียเวลาสร้างจิ๊กซอว์ชิ้นเดิมๆ ขึ้นมาอีกไงครับ
ไม่รู้ว่าภาพจิ๊กซอว์ของแต่ละคนเป็นอย่างไรกันบ้าง ตอนนี้ภาพชัดขึ้นไหม หรือยังคงมีแต่จิ๊กซอว์ชิ้นเดิมๆ วนเวียนอยู่จนยังไม่เห็นภาพที่ชัดเจนว่าแท้จริงแล้ว ความผิดพลาดที่ผ่านมาสอนอะไรเราบ้าง หรือเราไม่เคยเรียนรู้อะไรจากความผิดพลาดที่ผ่านมาเลยจริงๆ
Podcaster : ออฟฟิศ 0.4
Writer : สิ่งที่เจ้านายไม่เคยบอก / เปิดเทอมใหญ่วัยทำงาน / เป็นคนที่ใช่ในงานที่ชอบ / นี่เงินเดือนหรือเงินทอน