วันที่เลวร้ายจะเป็นส่วนหนึ่งของวันที่ดีในอนาคต

เวลามีคนมาถามว่า เราจะผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายไปได้อย่างไร

คำตอบที่ผมมักบอกไปก็คือ.. อดทน

.

ในวัย 35 ปี เชิงทฤษฎีมักบอกว่า

นี่คือช่วงวัยที่มักเกิดวิกฤตวัยกลางคนซะเป็นส่วนใหญ่

วิกฤตวัยกลางคนที่เริ่มต้นจากการทบทวนตัวเอง

และพบว่ามีแต่ความว่างเปล่า

หรือบางทีก็ติดลบด้วยซ้ำไป

แถมยังมีโลกโซเชียลให้เราได้เปรียบเทียบกับชีวิตใครต่อใคร

จนกลายเป็นความทุกข์ในใจโดยไม่รู้ตัว

.

แต่ผมอยากจะบอกว่า

วันที่เลวร้ายกำลังจะเป็นส่วนผสมของวันที่ดีในอนาคต

และมันจะเป็นส่วนหนึ่งต่อวิชาชีวิตอีกหลายวิชา

ที่จะทำให้เราเกิดความคิดและมีจังหวะตัดสินใจที่ดีกว่าก่อน

ที่ดีกว่าก่อนก็เพราะ การไม่หนีปัญหาจากวิกฤตในชีวิต

เหมือนที่ใครเคยบอก ท้อเป็นถ่าน ผ่านเป็นเพชร

ท้อก็แค่ช่วงเวลาหนึ่ง ท้อได้ แต่ให้ลองลุกขึ้นมาสู้ใหม่

สู้ในต้นทุนที่เรามีให้ดีที่สุด

อย่างน้อยวิชาชีวิตจะมอบแง่คิดที่คนไม่สู้จะไม่มีทางได้วิชานี้ไป

.

เขียนแล้วก็นึกถึงภาพยนตร์เรื่อง Click

นำแสดงโดย อดัม แซนเลอร์ ชายผู้ได้รีโมทวิเศษ

ที่สามารถกดหยุด กดข้ามเวลาและปัญหาที่เกิดขึ้นได้แบบตามใจ

แน่นอนว่าในช่วงเวลา เขาใช้รีโมทกดข้ามปัญหาทุกอย่างในชีวิต

เพื่อลดความวุ่นวายออกไปให้ตัวเองมีความสุข

แต่แล้วผลลัพธ์ปลายทาง เขาต้องเสียทุกอย่างจากการไม่ยอมเผชิญปัญหา

ไม่ว่าจะเป็นงานที่ทำ ความสัมพันธ์กับภรรยา และอื่นๆ อีกมากมาย

เพียงเพราะการมองข้าม ไม่ยอมรับ ไม่เข้าใจ กับปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิต  

.

ถ้าวันนี้มีคนมาถามว่า เราจะผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายไปได้อย่างไร

คำตอบของผมอาจมีมากกว่าแค่คำว่า ‘อดทน’

เพราะจากประสบการณ์ได้สอนไว้แล้วว่า

วันที่เลวร้ายจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของวันที่ดีในอนาคต

.

หวังว่าบทความเล็กๆ ในวันหยุดก่อนวันทำงาน

จะช่วยเยียวยาจิตใจคุณได้บ้าง

ไม่มากก็น้อยครับ…