อย่าปล่อยให้วัยที่กำลังผ่านไปไร้ด้วยความรู้และประสบการณ์

วันก่อนขณะเดินทางไปทำงาน บังเอิญได้ยินคนวัยทำงานสองคนคุยกัน คนหนึ่งเป็นหญิง คนหนึ่งเป็นชายที่ออกจะสาวหน่อย ทั้งสองบ่นถึงผู้ใหญ่ในที่ทำงานที่แลดูทำงานไม่เข้าท่าเอาเสียเลย

มีการพาดพิงถึงอายุและตำแหน่งที่ไม่สอดคล้องกับการปกครองสักเท่าไหร่ ผมฟังแล้วก็สะดุ้งตกใจ เพราะเราเองนั้นก็เริ่มเข้าสู่วัยย่างๆ ผู้ใหญ่เต็มวัยเหมือนกัน

เสียงสะท้อนแบบเม้ามอยเล็กๆ แต่กลับเป็นเสียงเตือนสติหลายอย่างแก่ผม โดยเฉพาะตัวเลขของอายุที่บางครั้งก็อาจไม่ได้หมายถึงประสบการณ์ที่โชกโชน

ประสบการณ์ที่โชกโชนจึงเกิดจากการใช้ชีวิตมากกว่าตัวเลขจากช่วงวัย และการทำนายว่าประสบการณ์และความเป็นผู้ใหญ่เหมาะสมหรือไม่นั้น ไม่มีอะไรจะเหมาะสมกว่าพื้นที่การทำงานร่วมกันอีกแล้ว

บางคนอายุมากแต่ก็ไม่สามารถก้าวผ่านความคิดและอารมณ์ที่ไร้แก่นสาร มัวแต่หมกหมุ่นเรียกร้องความสนใจ ยึดตนเป็นที่ตั้ง มองไม่เห็นภาพใกล้ ไกล และหัวจิตหัวใจของลูกน้องบริวารที่พร้อมทุ่มเทไปด้วยกัน อันเป็นสิ่งที่น่าเสียดายต่อโอกาสและความคาดหวังที่มีมา

มองย้อนกลับไปอีกมุมหนึ่ง ลูกน้องทั้งสองก็อาจเป็นบริวารที่ไร้ศักยภาพ ไม่ได้ดั่งใจก็ไม่คิดที่จะชี้แนะหรือหามุมปรับปรุงตนเพื่อขึ้นเทียบเท่า ว่ากันแล้วก็ไปใหญ่ เรื่องการทำงานก็ต้องมีการบ่นกันเป็นธรรมดา

แต่สิ่งที่ไม่ธรรมดาที่น่าชวนคิดต่อทั้งคนทำงานสองคนนั้นและตัวผมเองคือ เราอยากจะเป็นคนแก่ในพื้นที่การทำงานแบบไหนประสบการณ์และความชำนาญแบบใดที่พอจะทำให้เรามีที่ยืนได้ยาวนานมากขึ้น

ที่สำคัญกว่านั้นคือ อย่าคิดจะหลีกเลี่ยงการติฉินนินทาเลย
มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในการทำงานอยู่แล้ว แต่สิ่งที่ต้องคิดต่อก็คือ
พูดไปแล้วมันยกระดับชีวิตเราด้วยได้ไหม

เฮ่อ…เขียนไปแล้วก็หวั่นใจไปนิดๆ ละคร้าบ

อย่าลืมติดตาม PODCAST ออฟฟิศ 0.4

SPOTIFY : https://spoti.fi/38KKW19

APPLE : https://apple.co/2TXdzUr

SOUNDCLOUND : http://bit.ly/OFFICE04TH-SC

YOUTUBE : http://bit.ly/OFFiCE04TH-YT

PODBEAN : https://office04th.podbean.com/