อีกหนึ่งหน้าที่หลักของหัวหน้าคือการสร้างให้ลูกน้องเติบโต

วันที่เราเฉลิมฉลองกับความสำเร็จในตำแหน่งหน้าที่การงาน อาจเปรียบได้กับการประกาศชัยชนะที่เดินถึงยอดเขาลูกหนึ่งจากนั้นก็ต้องเตรียมตัวเดินลงเขาลูกนั้นเพื่อตามหาภูเขาลูกต่อไป ชีวิตของคนทำงานที่ไขว่คว้าหาโอกาสคงไม่ต่างจากการเปรียบเปรยนี้นัก

ก่อนที่จะมีโอกาสได้เป็นหัวหน้าทีม ผมมักแอบถามอดีตหัวหน้าของผมที่เคยปกครองและพร่ำสอนในบทบาทของนายบ้างของพี่บ้างว่า การเป็นหัวหน้านั้นมีอะไรที่พวกเขาแบกเอาไว้แล้วลูกน้องอย่างพวกเราไม่เห็นบ้างไหม

เชื่อไหมครับว่าอดีตหัวหน้าส่วนใหญ่จะหัวเราะ พวกเขาคงตั้งคำถามกับความอ่อนต่อโลกของผมมากที่ตั้งคำถามแบบนั้น แต่พวกเขาจะรู้ไหมว่าคำถามที่ใสซื่อในอดีต กำลังถูกเขียนถึงเพื่อสร้างเป็นบทเรียนและส่งต่อการเป็นผู้นำในอนาคตของคนจำนวนมากที่ได้เข้ามาอ่าน

“เติบโต” ถ้าจำไม่ผิดคำนี้เป็นคีย์เวิร์ดหลักและคีย์เวิร์ดเดียวที่พวกเขาบอกกับผม

พวกเขาตั้งคำถามว่า มีใครบ้างไหมที่ทำงานแล้วไม่อยากเติบโต หรือต่อให้พวกนายไม่อยากเติบโต เดี๋ยวสถานการณ์และการแข่งขันก็จะบังคับให้พวกนายโตอยู่ดี ดังนั้น เลือกเอาว่าในเมื่อต้องโตอยู่แล้ว อยากโตช้าหรือโตเร็วล่ะ แล้วการโตช้ากับโตเร็วมันก็ต้องเป็นจังหวะที่รับได้ด้วยนะ

ซึ่งแน่นอนว่าความการเติบโตเร็วมันมาพร้อมกับความหวือหวารวมถึงโอกาสใหม่ๆ ที่ไม่เคยเจอและได้รับ ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่ง เงิน และอำนาจ แต่ทุกอย่างมันไม่ได้ให้เรามาฟรี เพราะมันมาพร้อมกับความกดดันที่เป็นแพคเกจให้เราได้รู้จักยี่ห้อยาย้อมผมด้วย อดีตหัวหน้าผมกล่าวติดตลก 

แม้สิ่งเหล่านั้นมันคือความภูมิใจ ความสำเร็จโดยส่วนตัว แต่มันไม่ได้สะท้อนอะไรมากไปกว่าการสร้างทีมให้เติบโต

อีกหนึ่งหน้าที่ที่สำคัญของหัวหน้า คือการพัฒนาคนให้ทำงานเก่ง และต้องยอมรับว่าหัวหน้าบางคนใจกว้างถึงขนาดอยากให้เก่งกว่าเขาด้วยซ้ำไป ผมจึงถามว่าทำไม ไม่กลัวขาเก้าอี้หักเหรอ

อดีตหัวหน้าของผมตอบกลับทันทีว่าช่วงแรกก็กลัว แต่การเห็นแก่ตัวมันน่ากลัวกว่า

เพราะต้องยอมรับว่าตำแหน่งนั้นเป็นสิ่งอมตะ แต่คนอยู่กับตำแหน่งไม่ได้มีความเก่งเป็นอมตะเสมอไป เราอาจต้องจินตนาการถึงวันที่ลงจากตำแหน่ง และมองเห็นเมล็ดพันธุ์ที่เราปลูกไว้ค่อยๆ งอกงามขึ้นมาแทนที่เราไว้บ้าง สิ่งเหล่านี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติเหมือนเจเนเรชั่นที่เปลี่ยนผ่านยุคสมัยแบบที่เป็นอยู่

ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องธรรมชาติของการเติบโต และเมื่อการเติบโตเป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้น สำหรับคนเป็นหัวหน้านั้น การเห็นทีมเติบโตและได้ดิบได้ดีไปรันวงการที่พวกเขาสนใจและสร้างประโยชน์ได้คือความภูมิใจอีกอย่างหนึ่งสำหรับคนเป็นหัวหน้านะ

จากที่ได้มีโอกาสรับฟังจากอดีตหัวหน้ามานั้น ก็ทำให้ผมเข้าอกเข้าใจในช่วงเวลาที่ผ่านมาจากการเคี่ยวกรำและพร่ำสอนในขอบเขตของการทำงานที่บางช่วงอาจทำให้เราเครียดและท้อไปบ้าง แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็พอจะทำให้ผมพอทราบสาเหตุได้บ้างแล้วว่า ทักษะการเดินขึ้นเขาลูกต่างๆ ที่ผ่านมานั้น เกิดขึ้นได้อย่างไร รวมถึงการเดินลงเขาลูกเก่า เพื่อหาเขาลูกใหม่ เราต้องคำนึงถึงการเติบโตอะไรต่อไปบ้าง คำตอบต่อไปนี้น่าจะทำให้การเป็นหัวหน้าของเราเติบโตได้ดียิ่งขึ้น

ขอให้ทุกคนได้เดินขึ้นเขาที่หมายปองอย่างภาคภูมิใจและเดินลงเขาอย่างระมัดระวังนะครับ

อย่าลืมติดตาม PODCAST ออฟฟิศ 0.4

SPOTIFY : https://spoti.fi/38KKW19

APPLE : https://apple.co/2TXdzUr

SOUNDCLOUND : http://bit.ly/OFFICE04TH-SC

YOUTUBE : http://bit.ly/OFFiCE04TH-YT

PODBEAN : https://office04th.podbean.com/