เราควรทำงานหนักแค่ไหน | สิ่งที่คนทำงานไม่เคยบอก

10 September 2020

การทำงาน วันหยุดยาว
และเรื่องราวของชีวิตที่เหลืออยู่

เรื่องแรก : การทำงาน

ถ้าใครติดตามผมมาสักระยะ
คงได้เห็นสเตตัสพูดถึงการทำงานบ่อย ๆ
โดยเฉพาะช่วงโควิด-19 ที่ผ่านมา
ผมเองก็เป็นผู้ประสบปัญหาจากการงานเช่นกัน

แต่ในทางกลับกัน
มันยิ่งทำให้ผมตั้งคำถามว่า
เราควรจะทำงานหนักแค่ไหน หนักอย่างไร
และที่สำคัญที่สุดคือ เราทำงานทั้งหมดเพื่อใคร

คำถามเหล่านี้เป็นคำถามที่ตอบยาก
แต่มันบอกเราได้อย่างหนึ่งว่า
ถ้าเราเริ่มถามตัวเองแบบนี้ได้
ความหมายโดยนัยคล้ายบอกว่าเรามีทางเลือก
เพียงแต่เรากล้าพอที่จะเลือกไหม ?

เรื่องที่สอง : วันหยุดยาว

วันหยุดยาวที่ผ่านมา
ผมนั่งทบทวนกับคำถามเหล่านี้ที่อยู่ในใจ
ถ้าเรามีความสุขกับการทำงานหนัก
มันก็ไม่ใช่เรื่องผิด ถ้าเรายอมตัดชีวิตส่วนอื่นไป

ถ้าเราไม่มีความสุขกับการทำงานหนัก
เราต้องตอบให้ได้ว่า แล้วเรามีความสุขกับอะไร
การทำงานอย่างอื่นที่ไม่หนัก แต่สบายใจ
หรืองานที่นิยามในแบบที่เราต้องการจากใจ

ผลตอบแทนจากงานหรือความสุขอื่นที่หลงเหลืออยู่
บางทีก็เป็นคำตอบที่หอมหวาน ถ้าเราเลือกงานที่เราทำ
คำตอบที่ดีที่สุด บางทีแล้วมันคือ
การ “หยุดพัก” แล้วคุยกับตัวเองเป็นช่วง ๆ
เพราะชีวิตเราในแต่ละช่วงไม่เหมือนกัน
เรามีอุปสรรค ปัญหา และวิธีการต่างกันไป

แต่อย่างไรก็ดี เราต้องรู้ตัวดีว่า
ตอนนี้ “เราควรหยุด” หรือ “เราควรไปต่อ”

เรื่องที่สาม : ชีวิตที่เหลืออยู่

สำหรับผมแล้ว
ในวัยใกล้ 40 สิ่งที่ใกล้ชิดมากขึ้น
คือ ความตาย และ การลาจาก

เรามองเห็นการลาจากคนที่รัก
การผลัดเปลี่ยนของรุ่นเก่าสู่รุ่นใหม่

เรามองเห็นเวลาที่อยู่ด้วยกันลดลง
และมันคงใช้เวลาที่เหลือในความทรงจำ

เรามองเห็นโรคร้ายเข้ามาเยี่่ยมเยียน
ทั้งคนที่เรารัก คนที่รักเรา และคนรอบข้าง

ในแง่หนึ่ง เราเองก็เช่นกัน
สภาพร่างกาย ความเหนื่อยล้า
หรือแม้แต่พลังในการใช้ชีวิต
มันค่อย ๆ ลดลงมาทีละนิด ๆ
มันทำให้เราตะหงิดในใจว่า
หรือชีวิตเราจะมีค่าเหลือเพียงเท่านี้

เวลาที่เหลืออยู่เราควรทำอะไร ?
เวลาที่ใช้ไปทุกวันนี้คุ้มค่าไหม ?
เวลาที่ผ่านมามันทำอะไรให้เราบ้าง ?
…ทั้งหมดนี้เป็นคำถามที่ยากจะตอบ

เรื่องทั้งหมดนี้…
เกี่ยวกับชีวิตและการทำงานอย่างไร ?

ผมคงตอบไม่ได้อย่างเต็มปากว่า
เราควรเลือกทางไหนให้กับชีวิตที่เหลืออยู่
เราต้องใช้เวลาชีวิตเพื่อการทำงานที่เรารัก
เราต้องใช้เวลาชีวิตเพื่อคนที่เรารักและรักเรา
เราต้องใช้เวลาชีวิตเพื่อตัวเรากับสิ่งที่เราเป็น
เพราะแต่ละคนล้วนคิดไม่เหมือนกัน
การให้ค่าของแต่ละคนแตกต่างกันไป
ตามความต้องการ ความรู้สึก และคุณค่าที่ให้

แต่อย่างไรก็ดี
สิ่งเหล่านีเป็นแค่เครื่องเตือนใจ
ให้เราได้กลับมาคิดถึงตัวเองอีกที
ก่อนที่วันพรุ่งนี้จะต้องกลับไปทำงาน
…เหมือนเดิม

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *