เราอาจไม่ได้เก่งขึ้น แต่เราก็ไม่ควรแย่ลง

ในช่วงหนึ่งเดือนเศษที่ผ่านสำหรับการทำงานอยู่ที่บ้าน

ผมนั่งดูสถานการณ์หลายอย่างทั้งตัวคนทำงานประจำ ฟรีแลนซ์ และผู้ประกอบการ

จนสามารถสรุปได้อย่างหนึ่งว่า “เราอาจไม่ได้เก่งขึ้น แต่เราก็ไม่ควรแย่ลง”

ในที่นี้อาจไม่ได้หมายถึงสถานะทางการเงิน เพราะปฏิเสธไม่ได้ว่า

การเงินของแต่ละคนนั่นสั่นคลอนมาก

จากการเลิกจ้าง ลดเงินเดือน หรือหยุดรับเงินเดือน

.

แต่สิ่งหนึ่งที่คนส่วนใหญ่พยายามอย่างยิ่งคือการดิ้นรนและเพิ่มเติม

ทั้งทักษะและความสามารถที่ไม่เคยคิดว่าจะมีก็มี ไม่เคยคิดจะทำก็ทำ

อย่างเช่นทักษะการทำอาหาร ขายของออนไลน์ การเรียนคอร์สออนไลน์

หรือแม้กระทั่งการขายสินค้าที่จำเป็นต่อสถานการณ์เช่นนี้

แน่นอนว่ายิ่งสถานการณ์ไวรัสนี้ลากยาวมากขึ้นเท่าไห่ร

คนหนึ่งคนที่ไม่คิดจะหยุดพักในการพัฒนาจะยิ่งมีความสามารถ

และความมั่นใจในตัวเองสูงขึ้นแบบที่เราอาจไม่รู้ตัวมากขึ้นไปด้วย

เรียกได้ว่าความกลัวค่อยๆ ขับเคลื่อน

ให้เราต้องเติมทักษะให้เกิดความรู้สึกปลอดภัย

กับโลกที่กำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมาหา

ด้วยวิธีความสำเร็จเก่าๆ ได้อีกเลย

.

โดยส่วนตัวยังนึกภาพไม่ออกครับ

หากสถานการณ์ดีขึ้นและกลับมาทำงานในภาวะปกติ

สิ่งหนึ่งที่คาดว่าน่าจะเห็นการเปลี่ยนไป

คือการเปลี่ยนแปลงของศักยภาพรายบุคคล

ที่น่าจะสร้างความแตกต่างก่อนที่เกิดวิกฤต

และไม่แน่ว่าคนทำงานธรรมดาที่เราเคยเห็น

อาจจะกลายเป็นคนเก่งที่ขึ้นมาปกครอง

และบริหารจัดการงานได้ดีอย่างที่เราคาดไม่ถึง

วิกฤตครั้งนี้จึงเหมือนยาขม

ที่บำรุงอาการได้ดีสำหรับบางคน

แต่ในทางตรงกันข้ามกับคนที่เกินจะเยียวยา

ก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาหลังจากนี้แล้วว่า

ต้นทุนที่ผ่านมาได้สร้างภูมิคุ้มกันอะไรไว้บ้างกับชีวิต

ขอให้ทุกคนอยู่รอดปลอดภัยทั้งชีวิต จิตใจ และทรัพย์สินครับ