โลกจะไม่มีที่ว่างให้กับคนธรรมดาเลยหรือ

โลกกำลังจะไม่มีที่ว่างให้กับคนธรรมดา
นั่นคือเหตุผลที่เราต้องไม่หยุดพัฒนาตัวเอง

– ใครหลายคนกล่าวเอาไว้

ประโยคนี้อาจเป็นข้อเท็จจริงที่โหดร้าย
สำหรับใครหลายคนที่ตั้งคำถามกับชีวิตตัวเอง
ทั้งด้านการงาน การเงิน การใช้ชีวิต
เป็นความรู้สึกหงุดหงิดปนเศร้าที่ไม่อาจบอกได้

ในขณะเดียวกัน
ประโยคนี้อาจจะช่วยกระตุ้นการพัฒนา
ให้กับคนที่รู้ว่าเราอยู่เฉย ๆ อีกต่อไปไม่ได้แล้ว
ฟังแล้วดูแบ่งแยกเป็นสองด้านชัดใช่ไหมครับ
แต่จริง ๆ แล้วชีวิตเราไม่ได้ชัดขนาดนั้นหรอกครับ

ลองมาดูตัวอย่างกัน
ในวันที่เรารู้สึกแย่กับตัวเอง
เหมือนไม่อยากจะทำอะไรต่อ ท้อแท้

ถ้าเราได้ยินประโยคนี้จากใครสักคน
เราคงรู้สึกว่าชีวิตมันแสนจะมืดหม่นกว่าเดิม
เฮ้อ ตอนนี้เราทำอะไรได้ไม่ดี
แบบนี้เราจะไปทำอะไรต่อไปได้นะ

เช่นเดียวกัน…
ในวันที่ที่เราทำทุกอย่างได้ดี
ไฟและพลังที่มีในตัวลุกโชนโชติช่วง
ประโยคนี้คือตัวโหมไฟให้เราไปต่อได้แรง
เพราะเรารู้ตัวและมั่นใจว่า
เราไม่ใช่คนธรรมดาที่นิ่งเฉยแน่นอน

คนพูดก็สำคัญไม่ต่างกัน
ใครคนไหนคนนั้นเป็นคนพูดเรื่องนี้

คนที่เราเคารพและศรัทธา
หรือว่าคนที่เราโกรธเกลียดหนักหนา

ใครเป็นคนพูดประโยคนี้ใส่หน้าเรา
เราย่อมจะรู้สึกแตกต่างกันไป
รวมไปถึงน้ำเสียง ถ้อยคำ อารมณ์
ตลอดจนวิธีการเล่าที่มาของประโยคนี้
ล้วนมีผลกับความรู้สึกของเราทั้งหมด

นี่ยังไม่รวมถึง
เรื่องของโอกาสในการพัฒนาตัวเอง
เราคงปฎิเสธไม่ได้ว่า…
คนที่มีโอกาสเข้าถึงการพัฒนา
ก็ย่อมสามารถพัฒนาได้เร็วกว่า

ในขณะที่บางคน
ไม่มีแม้แต่เวลาจะพัฒนาอะไร
เพราะแค่เอาชีวิตรอดก็จะไม่ไหวแล้ว

ความแตกต่าง เหลื่อมล้ำ ชนชั้น
ไปจนถึงประเด็นสำคัญอีกมากมาย
ยังควรจะต้องเอามาพิจารณาร่วมกันด้วย

อย่างไรก็ดี…
ผมหยิบประโยคนี้ขึ้นมาเขียนให้อ่าน
ด้วยวัตถุประสงค์ที่ไม่ได้ต้องการจะบอกว่า
เราจำเป็นต้องพัฒนาหรือไม่, ทำต่อไป
หรือเราทุกคนไม่ใช่คนธรรมดา, จงภูมิใจ

แต่ผมกำลังจะบอกว่า
เราอย่าให้ค่ากับสิ่งที่คนอื่นบอกมากไป
จนมันทำร้ายชีวิตและความเชื่อของเรา

เพราะมันมีปัจจัยหลายอย่างต้องมาชวนคิด
เพื่อให้เหตุผลในการมีชีวิตของเราอยู่ต่อไป

สุดท้าย โลกจะมีที่ว่างหรือไม่
เราจะเป็นคนธรรมดาต่อไปหรือเปล่า

ไม่สำคัญเท่ากับวันนี้
เราได้เชื่อและใช้ชีวิตในวิถีที่เราศรัทธา
โดยที่ไม่ต้องสนใจว่าคนอื่นเขาจะมองเราอย่างไร

…ได้หรือยัง?