ความคาดหวังเป็นดาบสองคม
บริหารให้ดีก็เป็นแรงผลักดัน
บริหารไม่ได้ก็เป็นความเจ็บปวด
.
ในระยะผมเห็นความเจ็บปวดมากกว่าแรงผลักดัน โดยเฉพาะกับน้อง ๆ รอบตัวที่ทำงานด้วย ใช่ว่าน้องทำงานไม่ดี แต่กลับตรงกันข้าม น้อง ๆ ทำงานกันเก่งมาก ถ้านับในแง่ผลลัพธ์ที่ออกมา แต่ระหว่างทางกลับมีความพังทลายในเชิงความรู้สึก จากความคาดหวัง จนเกิดความกดดันในตัวเอง พร้อมกับคำว่า ฉันต้องดีกว่านี้ เก่งกว่านี้
.
เรื่องการพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเมื่อวานไม่ใช่เรื่องผิดเลย เป็นเรื่องดีด้วยซ้ำที่มีเป้าหมายในการยกระดับตัวเอง เหมือนกฏที่เจมส์ เคลียร์ เจ้าของหนังสือ Atomic Habit บอกไว้ว่า แค่ดีขึ้นวันละ 1% ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ โดยใช้กฏแบบดอกเบี้ยทบต้น คุณจะเจอการเปลี่ยนแปลงแบบมหาศาล
.
แต่อีกด้านหนึ่งการอยากเป็นคนที่เก่งขึ้นดีขึ้น ก็จำเป็นต้องมีพื้นส่วนเผื่อความปลอดภัยไว้หน่อย เพราะใช่ว่าทุกวันในการทำงาน เราจะเจอแต่ความสำเร็จหรือความรู้สึกที่ดีอยู่เสมอ
.
การบริหารความคาดหวัง จึงต้องมาควบคู่กับการบริหารอารมณ์และความรู้สึกด้วยเช่นกัน เราอาจต้องอนุญาตให้ตัวเองพบเจอกับความล้มเหลวในแต่ละวัน แต่ละช่วงบ้าง เพราะสิ่งเหล่านั้นมันเป็นองค์ประกอบของกระบวนการต่อการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ประสบความสำเร็จนั่นเอง
Podcaster : ออฟฟิศ 0.4
Writer : สิ่งที่เจ้านายไม่เคยบอก / เปิดเทอมใหญ่วัยทำงาน / เป็นคนที่ใช่ในงานที่ชอบ / นี่เงินเดือนหรือเงินทอน